Hari samalam Ongol dibawai Anang Gabau wadah marinanya basalamatan pindah rumah di kampung subarang. “Pas banar ni ikam mambawai, lawas dah aku kada makan baiwak daging masak habang nah,” ujar Ongol bapander lawan Gabau sambil basapida manuju kampung subarang.
Ongol mamakai baju koko serba putih sampai ka kupiah wan tapih, sagala basangu kain surban gasan supaya leher kada kadinginan. Mintu juga si Gabau, bapakaian saraba putih wan bakupiah hirang, jua mambawa kain surban.
Pas sudah sampai di rumah hanyar marina Gabau tadi, rupanya sudah banyak warga nang datangan. Karena Ongol lain warga disitu, pas masuk ka rumah barataan urang cangangan lawan inya. “bah.. nang kaya syah rukh khan ja lagi sorang nah,” garunum Ongol dalam hati, sambil basalaman masuk ka tangah rumah.
“Ini kawal ulun tumatan kampung Kadap, sangaja ulun bawa nyaman umpat mandoa akan rumah pian,” ujar Gabau memperkenalakan Ongol. “ooohhh,” sahut orang sarumahan.
Imbah tuntung mambaca sagala yasin, tahlil wan sagala nang lainnya. Lalu hinipan samuaan. Kada lawas basuara akhirnya marina si Gabau yakni Anang Engot. “Gabau, kyapa? Ikam ajakah nang mambacaakan doa, aku kada hapal doa salamat. Lawan ikam nang pas, sasuai lawan pakaian,” ujar Anang Engot manawari. Ternyata julah haji nang biasa mambacaakan doa amun ada salamatan di kampung Subarang tu kada kawa hadir ka undangan marina Gabau tadi. Sidin pas bahalangan.
“Jangan ulun..! mata ulun pina raum sudah, kada tapi kawa maitihi tulisan nang halus-halus amun malam. Mana handak basasurungan. Kawan ku ja nang mambacaakan doa nah, lumayan ilmunya,” sahut Gabau mahindar wan manyurung ka Ongol.
“Iih amun nang kyaitu sampiyan aja Ji ai nang mambacai doa. Kami yakin pian ahlinya lawan sudah fasih,” ujar Anang Engot manawari ka Ongol, sambil manjulung wan buku baisi doa salamat.
Kada mau supan, akhirnya Ongol hakun mambacaakan doa. Tapi am, pina gugup Ongol mambuka bukunya. Sambil gagarunum saurangan. "Aku ni kada bisa mambaca doa kanapa maka manyuruh aku" jar Ongol gamat basuara. , "Aku kada haji maka di kiau haji" ujarnya bagamat bagarunum.
Gabau nang baalih duduk ka buncu lawang rumah, jauh pada Ongol kada sing mandangar suara kawannya saikung tu pas mambacaakan doa. Dikiranya Ongol sudah mulaiam mambacaakan doa, lalu'ai inya bakuciak. "aaaaaammiiinn" . Lalu ai nang lain umpat jua babunyian “aaaaammiiin”.
“Ai bungulnya. Aku kadada mambaca doa, maka kuciakan amin,” ujar Ongol bagamat bagarunum, sambil batunduk malihat ka buku nang diingkutnya. “Aaamiiin,” ujar nang lain pulang basahutan.
“Astah, kwa di bunguli pinanya nih,” ujar Ongol pulang bagamat. Mandangar basasahutan aaaamiiin nang dimulai dari Gabau tadi, apa ada tetarusan ai Ongol kisah mambaca doa lawan suara nang babaya tadangar, alias bagarunum bagimit. Sampai akhirnya, tangannya disapuakan ka muha. “Amiiin ya rabbal alamiiin,” ujar Ongol. Sampai samuaan umpat mairingi manyapu tangan ka muha, mangira Ongo tadi tuntung badoa.
Limba habis badoa, marina Gabau nang duduk dihiga Ongol pina takurihing sambil babisik lawan Ongol. “Nang dibaca tadi doa hanyar kah?? “ ujarnya batakun.
Apa ada, mandangar takunan marina Gabau, hinip lalu Ongol kasasupanan. Lalu mambisik bagemet ka talinga marina Gabau. “Ulun maumpati doa urang banyak jua,” ujar Ongol padang muha nang birai. (gus)